Het Roois Kamerkoor zingt de zon naar binnen – Jef De Schepper
Zaterdagmiddag 18 juni organiseerde het Roois Kamerkoor een concert onder de titel Veldboeket. Ik mocht dit keer mijn echtgenote vervangen die verhinderd was. Het was buiten erg warm en de koelte van de Knoptoren was weldadig. Het concert bracht de zon echter binnen in de toehoorders. Het was ál bloemenpracht. De ruimte van de Knoptoren was versierd met bloem-aquarellen van Adriana Plantinga die de zon al binnen brachten, maar met de muziek van het veldboeket gebeurde dat helemaal.
Naast het Kamerkoor trad ook het Arianna kwintet op, waar ook de dirigente en een alt van het Kamerkoor deel van uitmaken, en pianiste Tannie van Loon. Dit leverde een zeer gevarieerd programma op.
Het Kamerkoor zong in enkele blokjes liederen rond bloemen, van de 16de eeuw tot nu. Soms stelde het koor zich op in de klassieke stempartijen, maar meestal stonden de zangers en zangeressen door elkaar. Op die manier werd de klank het beste gemengd en was de kleine bezetting van mannenstemmen geen probleem. Het beste lukte dat nog bij composities waar de stemmen samen optrekken, niet door elkaar heen. Opvallend bij de oudere liederen is dat de tekst meestal over mislukte liefdes gaat, maar de muziek er iets vrolijks van maakt. Er was een blokje met drie liederen van Andries Clement, onder wiens leiding ik jaren heb mogen zingen. Zijn weduwe was aanwezig en ook de dichter van de teksten Maarten van den Elzen uit Uden. Dat maakte deze uitvoering tot een aparte gebeurtenis. Tussendoor las Heleen Strating uit het koor een gedicht van K.Schippers over de geur van bloemen.
Het Arianna kwintet trad op met twee blokjes van drie liederen, waaronder bekende nummers van Claudio Monteverdi. Ze brachten ook de première van een eigen compositie van Paul Merkus, de bas van het kwintet. Een hoogstaande compositie die helemaal niet misstond tussen de andere composities van bekende namen. Ook dat was weer een aparte gebeurtenis binnen dit concert.
Pianiste Tannie van Loon begeleidde enkele liederen, maar bracht ook twee solostukken van Claude Debussy. Zij wist de buffetpiano van de Knoptoren impressionistisch te laten zingen.
Het concert werd besloten met een gezamenlijke uitvoering door alle muzikanten van Dirait-on, een lied van de hedendaagse componist Morten Lauritsen op één van de gedichten van Rilke over de roos als symbool van intieme liefde. Een mooi en passend slot. voor dit muzikaal veldboeket.
Het programmaboekje was zeer goed verzorgd, met uitgebreide informatie en de tekst van de liederen. Je kunt ook genieten zonder die informatie, maar het geeft wel een extra.
Vóór en na en in de pauze maakte de mooie omgeving van de Knoptoren het genieten compleet, naast het contact met vele bekenden en vaste bezoekers van concerten..
