DeMooiRooiKrant 25 mei 2016:
Fietsconcert Roois Kamerkoor op drie locaties
Het Roois Kamerkoor hield zondag een fietsconcert: het concert werd op drie plaatsen gehouden en het publiek fietste van de ene locatie naar de andere.
Door: Hans Kocken
De fietsroutes werden wat korter uitgevoerd dan gepland vanwege het slechte weer. De kwaliteit van de drie concerten was evenwel uitstekend. Drie thema’s zorgden voor een verdeling van de liederen: liefde en trouw stonden centraal in Odendael waar het publiek werd verrast door een reeks van geprojecteerde
trouwfoto’s van lang en minder lang gelden. Het repertoire overbrugde een lange periode, van Monteverdi uit de 17e tot Elgar in de 20e eeuw. Een artistiek en muzikaal hoogstandje werd de uitvoering van ‘And so it goes’ van Billy Joel, waarmee het koor liet zien en horen wat er de laatste twee jaar bereikt is. Hard werken onder leiding van de nieuwe vaste dirigent Monique Joosten bracht een
harmonie van stem en een grote muzikaliteit. Deze kwaliteit was zo mogelijk nog duidelijker waarneembaar in de Knoptoren met het thema “hart en ziel”, muziek die zijn oorsprong vindt in religie. Met Monteverdi uit de vroege tijd en met moderne Nederlandse toonzetters als de Klerk en Manneke heeft het koor bezield gezongen met een harmonie die de bron van het religieuze raakt. Met Louis Joosten als organist kwam de oude muziek meesterlijk tot haar recht. Het “Lauda, Jeruzalem Dominum” van Monteverdi werd gebracht met een evenwicht en een harmonie die volledig past bij de oproep om
actief een nieuw Jeruzalem neer te zetten, een nieuwe tijd in te gaan. De Gasthuishoeve was de locatie van het laatste concert. De regen had al veel saamhorigheid gebracht en de stemming was bij publiek én bij koor fantastisch. Dat de muzikale uitvoering van hoog niveau was, is dan welhaast vanzelfsprekend. Een bijzondere ambiance maakte dat heel jonge spelende kinderen en ravottende pubers ademloos stil werden om gefascineerd te luisteren. Met “Natuur en Leven” kregen we voor alles liederen over vogels te
horen. Met ‘Blackbird’ van P. McCartney dat goed in het gehoor ligt, kwam aan deze muzikale uitvoering ten drieën een einde. De stemmen mixen anders dan voorheen en dat de muzikaliteit zo is toegenomen is ook te danken aan de opstelling van het koor. Niet alle stemmen bij elkaar zoals we dat gewend zijn van de traditionele opstelling, sopranen bij sopranen en bassen bij bassen, maar een gemixte opstelling zodat er een hele uitgebalanceerde harmonie te horen was. Voeg daarbij de keuze van het repertoire en de verdeling ervan over de drie locaties en je hebt een fantastische zondagmiddag.
